Buona navigazione con NihilScio!  Pagina facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
Traduci in Latino (beta)
It En Es
Vocaboli trovati
irruere =irruppero... intr., INDICATIVO Perfetto 3 pers. plur.
irruere = irrompere Verbo attivo INDICATIVO Perfetto
irruere = irrompere Verbo attivo INFINITO Presente
(Di seguito i dettagli)

di più...

- Coniugazione completa di irruere irruere = irruere: Verbo attivo INDICATIVO Perfetto
INDICATIVO significato
Perfetto
ego irrui
tu irruisti
ille irruit
nos irruĭmus
vos irruistis
illi irruērunt, irruere...
Io irruppi
Tu irrompesti
Egli/Ella/Esso irruppe
Noi irrompemmo
Voi irrompeste
Essi/Esse/Loro irruppero
INDICATIVO significato
Passato prossimo
ego irrui
tu irruisti
ille irruit
nos irruĭmus
vos irruistis
illi irruērunt, irruere...
Io ho irrotto
Tu hai irrotto
Egli/Ella/Esso ha irrotto
Noi abbiamo irrotto
Voi avete irrotto
Essi/Esse/Loro hanno irrotto
INDICATIVO significato
Trapassato remoto
ego irrui
tu irruisti
ille irruit
nos irruĭmus
vos irruistis
illi irruērunt, irruere...
Io ebbi irrotto
Tu avesti irrotto
Egli/Ella/Esso ebbe irrotto
Noi avemmo irrotto
Voi aveste irrotto
Essi/Esse/Loro ebbero irrotto
significato
Presente
irruĕreirrompere
significato
Presente
irruĕreirrompere
Coniugazione di: irruo, irruis, irrui, irrutŭm, irruĕre
coniugazione: 3 - intransitivo - attiva
(Ita) = irrompere, intr.,
  
(eng) = rush in,    dash in,    charge,   

(esp) = irrumpir,   

lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego irruo
tu irruis
ille irruit
nos irruīmus
vos irruītis
illi irruunt
Io irrompo
Tu irrompi
Egli/Ella/Esso irrompe
Noi irrompiamo
Voi irrompete
Essi/Esse/Loro irrompono
INDICATIVO
Imperfetto
ego irruēbam
tu irruēbas
ille irruēbat
nos irruebāmus
vos irruebātis
illi irruēbant
Io irrompevo
Tu irrompevi
Egli/Ella/Esso irrompeva
Noi irrompevamo
Voi irrompevate
Essi/Esse/Loro irrompevano
INDICATIVO
Perfetto
ego irrui
tu irruisti
ille irruit
nos irruĭmus
vos irruistis
illi irruērunt, irruere...
Io irruppi
Tu irrompesti
Egli/Ella/Esso irruppe
Noi irrompemmo
Voi irrompeste
Essi/Esse/Loro irruppero
INDICATIVO
Passato prossimo
ego irrui
tu irruisti
ille irruit
nos irruĭmus
vos irruistis
illi irruērunt, irruere...
Io ho irrotto
Tu hai irrotto
Egli/Ella/Esso ha irrotto
Noi abbiamo irrotto
Voi avete irrotto
Essi/Esse/Loro hanno irrotto
INDICATIVO
Trapassato prossimo
ego irruĕram
tu irruĕras
ille irruĕrat
nos irruerāmus
vos irruerātis
illi irruĕrant
Io avevo irrotto
Tu avevi irrotto
Egli/Ella/Esso aveva irrotto
Noi avevamo irrotto
Voi avevate irrotto
Essi/Esse/Loro avevano irrotto
INDICATIVO
Trapassato remoto
ego irrui
tu irruisti
ille irruit
nos irruĭmus
vos irruistis
illi irruērunt, irruere...
Io ebbi irrotto
Tu avesti irrotto
Egli/Ella/Esso ebbe irrotto
Noi avemmo irrotto
Voi aveste irrotto
Essi/Esse/Loro ebbero irrotto
INDICATIVO
Piuccheperfetto
ego irruĕram
tu irruĕras
ille irruĕrat
nos irruerāmus
vos irruerātis
illi irruĕrant
Io avevo irrotto
Tu avevi irrotto
Egli/Ella/Esso aveva irrotto
Noi avevamo irrotto
Voi avevate irrotto
Essi/Esse/Loro avevano irrotto
INDICATIVO
Futuro semplice
ego irruam
tu irrues
ille irruet
nos irruēmus
vos irruētis
illi irruent
Io irromperò
Tu irromperai
Egli/Ella/Esso irromperà
Noi irromperemo
Voi irromperete
Essi/Esse/Loro irromperanno
INDICATIVO
Futuro anteriore
ego irruĕro
tu irruĕris
ille irruĕrit
nos irruerĭmus
vos irruerĭtis
illi irruĕrint
Io avrò irrotto
Tu avrai irrotto
Egli/Ella/Esso avrà irrotto
Noi avremo irrotto
Voi avrete irrotto
Essi/Esse/Loro avranno irrotto
CONGIUNTIVO
Presente
ego irruam
tu irruas
ille irruat
nos irruāmus
vos irruātis
illi irruant
Io irrompa
Tu irrompa
Egli/Ella/Esso irrompa
Noi irrompiamo
Voi irrompiate
Essi/Esse/Loro irrompano
CONGIUNTIVO
Imperfetto
ego irruĕrem
tu irruĕres
ille irruĕret
nos irruerēmus
vos irruerētis
illi irruĕrent
Io irrompessi
Tu irrompessi
Egli/Ella/Esso irrompesse
Noi irrompessimo
Voi irrompeste
Essi/Esse/Loro irrompessero
CONGIUNTIVO
Perfetto
ego irruĕrim
tu irruĕris
ille irruĕrit
nos irruerĭmus
vos irruerĭtis
illi irru;ĕrint
Io abbia irrotto
Tu abbia irrotto
Egli/Ella/Esso abbia irrotto
Noi abbiamo irrotto
Voi abbiate irrotto
Essi/Esse/Loro abbiano irrotto
CONGIUNTIVO
Piuccheperfetto
ego irruissem
tu irruisses
ille irruisset
nos irruissēmus
vos irruissētis
illi irruissent
Io avessi irrotto
Tu avessi irrotto
Egli/Ella/Esso avesse irrotto
Noi avessimo irrotto
Voi aveste irrotto
Essi/Esse/Loro avessero irrotto
CONDIZIONALE
Presente
ego irruĕrem
tu irruĕres
ille irruĕret
nos irruerēmus
vos irruerētis
illi irruĕrent
Io irromperei
Tu irromperesti
Egli/Ella/Esso irromperebbe
Noi irromperemmo
Voi irrompereste
Essi/Esse/Loro irromperebbero
CONDIZIONALE
Passato
ego irruissem
tu irruisses
ille irruisset
nos irruissēmus
vos irruissētis
illi irruissent
Io avrei irrotto
Tu avresti irrotto
Egli/Ella/Esso avrebbe irrotto
Noi avremmo irrotto
Voi avreste irrotto
Essi/Esse/Loro avrebbero irrotto
IMPERATIVO 
Presente
irrue
irruite
Futuro
irruito
irruito
irruitote
irruunto
irrompi
irrompete

irromperai
irromperà
irromperete
irromperanno
INFINITO  
Presente
irruĕreirrompere
INFINITO  
Perfetto
irruisseavere irrotto
INFINITO  
Futuro
irruturum esse, irruturam esse, irruturum esse, irruturos esse, irruturas esse, irrutura esse...essere per irrompere
GERUNDIO
irruendi, irruendo, irruendum, irruendo...di irrompere
ad a irrompere
irrompere
da, con.. irrompere
SUPINO
irrutŭma/ad irrompere
PARTICIPIO significato
Presenteche irrompe
Maschile 
SingolarePlurale
Nom.irruens
Gen.irruentis
Dat.irruenti
Acc.irruentem
Voc.irruens
Abl.irruente, irruenti...
irruentes
irruentium
irruentibus
irruentes
irruentes
irruentibus
Femminile 
Nom.irruens
Gen.irruentis
Dat.irruenti
Acc.irruentem
Voc.irruens
Abl.irruente, irruenti...
irruentes
irruentium
irruentibus
irruentes
irruentes
irruentibus
Neutro 
Nom.irruens
Gen.irruentis
Dat.irruenti
Acc.irruens
Voc.irruens
Abl.irruente, irruenti...
irruentia
irruentium
irruentibus
irruentia
irruentia
irruentibus
PARTICIPIO significato
Futuroche irromperà
Maschile 
SingolarePlurale
Nom.irruturus
Gen.irruturi
Dat.irruturo
Acc.irruturum
Voc.irruture
Abl.irruturo
irruturi
irruturorum
irruturis
irruturos
irruturi
irruturis
Femminile 
Nom.irrutura
Gen.irruturae
Dat.irruturae
Acc.irruturam
Voc.irrutura
Abl.irrutura
irruturae
irruturarum
irruturis
irruturas
irruturae
irruturis
Neutro 
Nom.irruturum
Gen.irruturi
Dat.irruturo
Acc.irruturum
Voc.irruturum
Abl.irruturo
irrutura
irruturorum
irruturis
irrutura
irrutura
irruturis
Coniugazione di: irruitur, irruebatur, irrutum est, - ,
coniugazione: 3 - intransitivo - Impersonale
(Ita) = irrompere, intr.,
  
(eng) = rush in,    dash in,    charge,   

(esp) = irrumpir,   

lang. Latino
INDICATIVO
Presente
irruitur
si irrompe
INDICATIVO
Imperfetto
irruebatur
si irrompeva
INDICATIVO
Perfetto
irrutum est
si irruppe
INDICATIVO
Passato prossimo
irrutum est
è irrotto
INDICATIVO
Trapassato prossimo
irrutum erat
era irrotto
INDICATIVO
Trapassato remoto
irrutum est
fu irrotto
INDICATIVO
Piuccheperfetto
irrutum erat
era irrotto
INDICATIVO
Futuro semplice
irruetur
si irromperà
INDICATIVO
Futuro anteriore
irrutum erit
sarà irrotto
CONGIUNTIVO
Presente
irruatur
si irrompa
CONGIUNTIVO
Imperfetto
irrueretur
si irrompesse
CONGIUNTIVO
Perfetto
irrutum sit
abbia irrotto
CONGIUNTIVO
Piuccheperfetto
irrutum esset
fosse irrotto
CONDIZIONALE
Presente
irrueretur
si irromperebbe
CONDIZIONALE
Passato
irrutum esset
avrebbe irrotto
Continua la ricerca sul web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021